تبیین بهزیستی روانشناختی بر اساس سازه های معنویت و تاب آوری در دانشجویان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه تجارب معنوی، تاب آوری و بهزیستی روانشناختی و امکان تبیین بهزیستی روانشناختی بر اساس تجارب معنوی و تاب آوری در دانشجویان بومی و غیربومی انجام شد. روش: در این مطالعه که از نوع توصیفی بوده است، نمونه ای مشتمل بر 332 دانشجو (191 دختر و 141 پسر) از دانشجویان بومی و غیربومی دانشگاه زنجان به پرسشنامه های تجارب معنوی (dses)، تاب آوری کانر – دیویدسون (co-risc) و بهزیستی روانشناختی (rspwb) پاسخ دادند. یافته ها: نتایج تحقیق با استفاده از روش تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام نشان داد که در گام نخست متغیر تاب آوری و در گام بعدی تجارب معنوی به ترتیب با ضریب تعیین 2/14 و 19 درصد پیش بینی کننده بهزیستی روانشناختی دانشجویان در اولین سال ورود به دانشگاه می باشند. همچنین یافته ها حاکی از آن است که در گروه دانشجویان بومی متغیر تاب آوری 23 درصد از واریانس بهزیستی روانشناختی را تبیین می کند در حالی که در گروه دانشجویان غیر بومی متغیر تجارب معنوی 8/10 درصد واریانس بهزیستی روانشناختی را تبیین می نماید. نتیجه گیری: با توجه به این که متغیر های تاب آوری و تجارب معنوی پیش بینی کننده های معناداری برای بهزیستی روانشناختی هستند، می توان با ایجاد و ارتقاء چنین ظرفیت هایی بهزیستی روانشناختی دانشجویان را بهبود بخشید.